Ζακυνθινή και μεσογειακή διατροφή κάνουν θαύματα

Το Μουσείο Χέλμη Φυσικής Ιστορίας συνεχίζοντας να στηρίζει την φυσική κληρονομιά της Ζακύνθου και την αγροτική βιοποικιλότητα, οργανώνει διημερίδα σε συνεργασία με το Συμβούλιο Περιβαλλοντικής Εκπ/σης της ΕΛΛΕΤ, το Σάββατο 20 και την Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016 με θέμα : «Αειφορική Μεσογειακή Διατροφή: συνδεόμαστε με τους ντόπιους παραγωγούς, στηρίζουμε την τοπική παραγωγή» με στόχο να αναδείξει την τοπική πολιτιστική και διατροφική κληρονομιά του νησιού μας.

Τον τόπο, τους ανθρώπους, τα προϊόντα.

Απέναντι στην μαζικοποίηση της παραγωγής τα απρόσωπα και γυαλιστερά Σ. Μάρκετ, την ταχύτητα της κατανάλωσης των τροφίμων υποστηρίζει την παραδοσιακή τοπική κουζίνα και τα ιδιαίτερα τοπικά προϊόντα μας.

Οι καλλιεργητικές και διατροφικές παραδόσεις μας, οι τοπικές γεύσεις και ποικιλίες, που παράγονται σε συγκεκριμένη εποχή του χρόνου, σε περιορισμένη κλίμακα με τέχνη και τεχνική πολλών αιώνων, αποτελούν πολιτιστικό κεφάλαιο της Ζακύνθου.

Τα ντόπια προϊόντα και η Ζακυνθινή γαστρονομία έχουν μια ζωντανή περιβαλλοντική, θρεπτική, οικονομική και πολιτιστική αξία.

Παραγωγοί, αγρότες, μάγειροι, καταναλωτές, σχολική και τοπική κοινότητα μπορούν να συνδεθούν και να στηρίξουν την τοπική Ζακυνθινή πολιτιστική και διατροφική μας κληρονομιά, με σεβασμό στους φυσικούς και πολιτιστικούς πόρους του νησιού μας.

  • Που, από ποιους και πως παράγεται η τροφή μας;
  • Γνωρίζουμε τι τρώμε και ποια εποχή είναι η κατάλληλη για κάθε τρόφιμο;
  • Ποια σχέση έχει η Μεσογειακή διατροφή με την καλή υγεία μας;
  • Το φαγητό είναι μέσο επιβίωσης ή δείγμα πολιτισμού, υγείας και ευχαρίστησης;
  • Τι σημαίνει το ελληνικό οικογενειακό τραπέζι και η «καλή παρέα» στο φαγητό;
  • Πόσο κοντά ή μακριά είμαστε από την Ζακυνθινή διατροφική παράδοση;
  • Τι ρόλο παίζουν οι ντόπιοι παραγωγοί μας και τα τοπικά προϊόντα στην τοπική οικονομία και την ανθεκτικότητα της κοινότητας (σε περίοδο κρίσης);
  • Πως μπορεί το Σχολείο να υποστηρίξει τα τοπικά προϊόντα και γιατί;
  • Τι προβλέπει ο Περιφερειακός Σχεδιασμός Ιονίων Νήσων (υποδομές, δίκτυα, χρηματοδότηση) για να στηριχθούν τα Ζακυνθινά τοπικά προϊόντα και οι ντόπιοι παραγωγοί;

Σε αυτά και άλλα καθημερινά ερωτήματα θα προσπαθήσουμε μαζί σας να βρούμε απαντήσεις, επειδή «το πιάτο μας δείχνει τι πολίτες είμαστε»

Βασική εισηγήτρια ήταν η εκπαιδευτικός-νηπιαγωγός Περσεφόνη Τσιμάκη, μέλος της ΣΠΕ της ΕΛΛΕΤ, η οποία ανέπτυξε τους λόγους για τους οποίους οι διατροφικές μας συνήθειες έχουν αλλάξει σε τόσο μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια. Όπως εξήγησε η κα Τσιμάκη, «στο παρελθόν, οι άνθρωποι γνώριζαν τι έτρωγαν. Γνώριζαν την προέλευση του κρέατος ή του ψαριού, των φρούτων και των λαχανικών, του ρυζιού ή των οσπρίων που κατανάλωναν. Τις περισσότερες φορές η τροφή τους παραγόταν από τους ίδιους ή από γνωστά τους πρόσωπα. Αυτό πλέον δεν ισχύει, αφού δεν γνωρίζουμε πια σχεδόν τίποτα για τις τροφές που καταναλώνουμε: ποιος τις παρασκευάζει, τι περιέχουν, από πού προέρχονται, πόσο επικίνδυνες μπορεί να είναι. Συνήθως παρασκευάζονται από απρόσωπες πολυεθνικές, με άγνωστες μεθόδους».

Η δεύτερη εισηγήτρια της Ημερίδας ήταν η «δική μας», κλινική Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, Μαρία Σιδηροκαστρίτη, η οποία περιέγραψε τον όρο της Μεσογειακής Διατροφής και τα κυριότερα χαρακτηριστικά της: την υψηλή κατανάλωση σε ψάρια, θαλασσινά, δημητριακά, σιτηρά, όσπρια, φρούτα και λαχανικά, το ελαιόλαδο ως κύρια πηγή λίπους, τη μέτρια κατανάλωση γαλακτοκομικών και πουλερικών, τη σπάνια κατανάλωση κόκκινου κρέατος και τη χρήση μικρής ποσότητας κρασιού στο γεύμα. Η ελληνική μορφή της Μεσογειακής Διατροφής είναι από τις πλέον ενδιαφέρουσες και υψηλής ποιότητας και διαμόρφωσε τις διατροφικές συνήθειες των Ελλήνων. Ιδιαίτερα αναφέρθηκε στη ζακυνθινή διατροφή που έχει σαν βάση της το λάδι και την ελιά, το κρασί, τη σταφίδα και το μέλι, τροφές άριστης αξίας που προάγουν και ενισχύουν τη σωματική υγεία.